رادیوتراپی(پرتودرمانی)یک راه بسیار موثر در درمان تومورها(سرطان)است. برخی افراد از اصطلاح برق گذاشتن برای اشاره به رادیوتراپی استفاده می کنند که این یک غلط مصطلح است چون هنگام رادیوتراپی پرتوهای با قدرت نفوذ مناسب به بدن تابانده می شود و جریان الکتریسیته به بدن بیمار وارد نمی شود.

اصولا چه نیازی به انجام رادیوتراپی هست و رادیوتراپی قرار است در بدن چه کاری انجام دهد؟ این سوال معمولا توسط افرادی پرسیده می شود که تومور آن ها توسط جراح از بدن خارج شده است و جراح به بیمار و خانواده ی او اطمینان داده است که : ” من هر چه بود خارج کردم و خوش بختانه توموری داخل بدن شما باقی نمانده است.”

علی رغم این که هر چه جراح می دیده است خارج شده است، اما خیلی از اوقات بیماری درحد سلولی در بدن بیمار باقی مانده است که نه تنها توسط جراحان محترم قابل مشاهده نیست حتی در تصویربرداری های پیشرفته نظیر سونوگرافی، سیتی اسکن، ام آر آی و حتی پت اسکن هم قابل مشاهده نیست ولی امروزه بر اساس مطالعات انجام شده قویا معتقدیم که این بیماری در حد سلولی هنوز در بدن شخص بیمار وجود دارد و رادیوتراپی انجام می شود تا این سلول ها را از بین ببرد چون اگر این کار انجام نشود پس از مدتی بیماری مجدداً عود می کند.

در برخی بیماران چون تومور بزرگ است و یا به بافت های سالم چسبیده است خارج کردن آن بدون این که به بافت های سالم اطراف آسیب برسد برای جراح امکان پذیر نیست. در این موارد ابتدا پرتودرمانی که بیشتر مواقع با شیمی درمانی همراه است به صورت همزمان توسط متخصص رادیوانکولوژی انجام می شود و سپس بیمار جراحی می شود.