4 November 2020 by مدیر سایت 0 Comments

چرا باید رادیوتراپی (پرتودرمانی) انجام دهم؟

دکتر علی اخوان بورد تخصصی رادیوتراپی و انکولوژی (ش.ن75568)

رادیوتراپی(پرتودرمانی)یک راه بسیار موثر در درمان تومورها(سرطان)است. برخی افراد از اصطلاح برق گذاشتن برای اشاره به رادیوتراپی استفاده می کنند که این یک غلط مصطلح است چون هنگام رادیوتراپی پرتوهای با قدرت نفوذ مناسب به بدن تابانده می شود و جریان الکتریسیته به بدن بیمار وارد نمی شود.

اصولا چه نیازی به انجام رادیوتراپی هست و رادیوتراپی قرار است در بدن چه کاری انجام دهد؟ این سوال معمولا توسط افرادی پرسیده می شود که تومور آن ها توسط جراح از بدن خارج شده است و جراح به بیمار و خانواده ی او اطمینان داده است که : ” من هر چه بود خارج کردم و خوش بختانه توموری داخل بدن شما باقی نمانده است.”

علی رغم این که هر چه جراح می دیده است خارج شده است، اما خیلی از اوقات بیماری درحد سلولی در بدن بیمار باقی مانده است که نه تنها توسط جراحان محترم قابل مشاهده نیست حتی در تصویربرداری های پیشرفته نظیر سونوگرافی، سیتی اسکن، ام آر آی و حتی پت اسکن هم قابل مشاهده نیست ولی امروزه بر اساس مطالعات انجام شده قویا معتقدیم که این بیماری در حد سلولی هنوز در بدن شخص بیمار وجود دارد و رادیوتراپی انجام می شود تا این سلول ها را از بین ببرد چون اگر این کار انجام نشود پس از مدتی بیماری مجدداً عود می کند.

در برخی بیماران چون تومور بزرگ است و یا به بافت های سالم چسبیده است خارج کردن آن بدون این که به بافت های سالم اطراف آسیب برسد برای جراح امکان پذیر نیست. در این موارد ابتدا پرتودرمانی که بیشتر مواقع با شیمی درمانی همراه است به صورت همزمان توسط متخصص رادیوانکولوژی انجام می شود و سپس بیمار جراحی می شود.

4 November 2020 by مدیر سایت 0 Comments

پزشکی هسته ای چیست و چه کاربردهایی در تشخیص و درمان بیماری ها دارد؟

پ

پزشکی هسته‌ای شاخه‌ای از علم پزشکی است که در حوزه تصویربرداری پزشکی، فیزیک پزشکی و پرتونگاری مولکولی کاربرد دارد. در پزشکی هسته‌ای از رادیوداروها و رادیو ایزوتوپ‌ها برای تشخیص و درمان انواع بیماری‌ها نظیر سرطان‌ها استفاده می‌شود. ویژگی بارز پزشکی هسته‌ای در ایجاد تصاویر فرآیندها و عملکردهای متابولیکی اعضای مختلف بدن است. این در حالی است که سایر روش‌های تصویربرداری مانند سی تی اسکن و ام آر آی تنها قادر به ارائه اطلاعات ساختاری و آناتومیکی بدن هستند. در پزشکی هسته‌ای ابتدا رادیوداروی مخصوص هر عضو بدن، با یک ماده رادیواکتیو مخصوص ترکیب می‌شود در نتیجه دارو نشان‌دار می‌شود. سپس این ترکیب نشان‌دار شده با ماده رادیواکتیو، به بدن بیمار تزریق می‌شود تا در عضو مورد نظر تجمع پیدا کند. پس از این فرآیند، با استفاده از دوربین‌های تصویربرداری، تصاویری از عضو مورد نظر به دست می‌آید که عملکرد آن را نشان می‌دهند.

پزشکی هسته‌ای چیست و چگونه انجام می شود؟

پزشکی هسته‌ای شاخه‌ای از پزشکی است که با استفاده از پرتوها، اطلاعات تشخیصی از عملکرد اعضای بدن را فراهم می‌کند یا به درمان آن‌ها می‌پردازد. در سال 1950 پزشکی هسته‌ای با بررسی بیماری تیروئید توسط ید 131 آغاز شد. در بیشتر موارد، اطلاعات حاصل از پرتوها موجب تشخیص سریع و دقیق بیماری‌های تیروئید، استخوان، قلب، کبد و بسیاری از اندام‌های دیگر می‌شود. استفاده از رادیو ایزوتوپ‌ها به خصوص برای تشخیص و درمان سرطان کاربرد دارد. بخش پزشکی هسته‌ای هر بیمارستان یا مرکز درمانی جدا از سایر بخش‌های تصویربرداری است. در پزشکی هسته‌ای مقدار و نوع رادیودارو برای تصویربرداری از هر عضو بدن، مشخص است. به عنوان مثال: برای تصویربرداری از قلب، باید رادیوداروی مخصوص قلب به بدن بیمار تزریق شود. رادیودارو بر اساس نوع ماده و عضو مورد نظر، ممکن است به صورت استنشاقی، خوراکی یا وریدی وارد بدن بیمار شود. اسکن قلب جهت بررسی میزان جریان خون عضله قلب و بررسی وجود بافت زنده در آن مورد استفاده قرار می‌گیرد. این اطلاعات به پزشک کمک می‌کنند تا در مورد اقدامات درمانی نظیر عمل جراحی باز قلب و آنژیوپلاستی تصمیم‌گیری درستی انجام دهد. اسکن قلب همچنین در بررسی و پیگیری بیماران پس از اقدامات درمانی نیز موثر است. اسکن قلب جهت بررسی خون‌رسانی عضله قلب معمولا در 2 مرحله (Rest و Stress) و در یک یا دو روز متفاوت انجام می‌گیرد. در هر مرحله بعد از تزریق رادیودارو، یک ساعت و نیم طول می‌کشد تا ماده رادیواکتیو به خوبی جذب بافت قلب شود.

رادیوداروی مورد نظر به طور مستقیم به بافت قلب می‌رود و در آن تجمع می‌کند. پس از گذشت مدت زمان معینی، رادیودارو به صورت پرتو گاما از بافت قلب به فضای اطراف تابش می‌کند. این تابش می‌تواند توسط دستگاه‌های تصویربرداری پزشکی هسته‌ای، ثبت شود و در نهایت تصاویری باکیفیت از عملکرد فیزیولوژیکی بافت قلب ایجاد کند. در صورتی که قسمت‌هایی از عروق قلب دارای انسداد ‎باشند، رادیودارو قابلیت پرتوزایی از آن قسمت را ندارد و در نتیجه تصویری از آن ناحیه ایجاد نمی‌شود. 

انواع دستگاه های تصویربرداری در بخش پزشکی هسته ای

بخش پزشکی هسته‌ای دارای دستگاه‌های مختلفی از جمله سنجش تراکم استخوان، اسپکت، اسپکت-سی تی، پت، پت-سی تی و پت-ام آر است. هر مرکز ممکن است، تنها چند دستگاه از این لیست را داشته باشد. در این بخش خدمات مختلفی انجام می‌گیرد که مهم‌ترین آن‌ها به شرح زیر است:

  • اسکن کبد و طحال
  • اسکن مجاری اشکی
  • اسکن دستگاه گوارش
  • اسکن کیسه صفرا و مجاری صفراوی
  • اسکن ریه به منظور ارزیابی آمبولی ریه
  •  اسکن قلب برای ارزیابی اختلالات قلبی
  •  اسکن کلیه برای بررسی DMSA, DTPA, GFR
  • اسکن استخوان به منظور ارزیابی تومورهای استخوانی و بررسی متاستاز
  •  اسکن مغز به منظور ارزیابی بیماری صرع، اختلالات بویایی و مرگ مغزی
  • اسکن تیروئید و پاراتیروئید به منظور بررسی اختلالات پرکاری یا کم‌کاری تیروئید و پاراتیروئید
نکاتی که باید در بخش پزشکی هسته ای مورد توجه قرار گیرد:

 رادیوداروهای تزریقی به بیمار معمولا حساسیت‌زا نیستند. زنان باردار و کودکان نباید به عنوان همراه بیمار در بخش پزشکی‌ هسته‌ای حضور داشته باشند.اسکن‌ هسته‌ای زنان باردار ممنوع است و تنها با نظر متخصص پزشکی هسته‌ای قابل انجام است. در بخش پزشکی هسته‌ای میزان هر نوع رادیودارویی که به بیمار تزریق می‌شود، مشخص است و برای بیمار ضرری ندارد. با توجه به تزریق رادیودارو به بدن بیمار، منبع پرتودهی بدن بیمار است و دستگاه تنها پرتوهای ساطع شده را دریافت می‌کند. پس از تزریق رادیودارو بیمار باید فاصله یک الی دو متری را با پرسنل بخش، زنان باردار و کودکان زیر 12 سال به مدت 24 ساعت حفظ کند.

رادیودارو چیست و چه کاربردی در پزشکی هسته ای دارد؟

رادیوداروها محصولات رادیواکتیوی هستند که در پزشکی برای تشخیص و درمان بیماری‌ها به کارمی‌روند. رادیوایزوتوپ‌ها زیرمجموعه‌ای از رادیوداروها هستند که بالغ بر30 سال است در حوزه پزشکی و دارو کاربرد دارند. رادیوایزوتوپ‌ها عناصر ناپایداری هستند که با توجه به ساختار اتمی خود پرتودهی می‌کنند. این پرتوها شامل پرتوهای آلفاα، بتا βو گاماγ هستند که هر یک طول موج و سطح انرژی‌ متفاوتی دارند. بر این اساس می‌توان از رادیو ایزوتوپ‌های مختلف به عنوان رادیودارو در فرآیندهای مختلف تشخیصی و درمانی استفاده کرد. سودمندترین رادیوایزوتوپ‌ها در پزشکی هسته‌ای رادیو ایزوتوپ‌های تابش‌کننده پرتو گاما هستند زیرا پرتوهایی را تابش می‌کنند که می‌توان آن‌ها را به سادگی در خارج از بدن اندازه‌گیری کرد. در حال حاضر حدود 1800 رادیو ایزوتوپ شناخته شده وجود دارد که از بین آن‌ها حدود 200 رادیو ایزوتوپ در موارد مختلف، مورد استفاده قرار می‌گيرند. رادیو ایزوتوپ‌ها برای تشخیص و درمان بسیاری از بیماری‌ها و به خصوص انواع سرطان‌ها کاربرد دارند. رادیوداروی تهیه شده برای مصارف پزشکی هسته‌ای، باید از نظر خلوص رادیوشیمیایی، رادیونوکلوئیدی و میکروبیولوژی در فضاهای تعبیه‌شده مخصوصی، مورد آزمایش‌های کنترل کیفی قرار ‌گیرد.

4 November 2020 by مدیر سایت 0 Comments

تفاوت راديولوژي و راديوتراپي چیست؟

دکتر محسن صائب فیزیسیست بخش رادیوانکولوژی

سوالي که همواره ممکن است در ذهن افراد باشد آن است که تفاوت بين دستگاه راديولوژي و راديوتراپي چيست؟

دستگاههاي راديولوژي ازقبيل ماموگرافي، تصوير برداري از ديواره سينه، سي تي اسکن و غيره از پرتوهاي اشعه ايکس جهت تشخيص بيماري استفاده مي شود ولی در راديوتراپي از اشعه ايکس پر انرژي براي درمان بيماران سرطاني استفاده مي کنند.

در برخی موارد برای ريشه کن کردن سلول های سرطانی از دستگاه های شتاب دهنده خطی پزشکي استفاده می شود که به آن رادیوتراپی می گویند. برای بررسی و تشخیص انواع اختلالات و بیماری ها در اعضای داخلی بدن از دستگاه هاي رادیولوژی استفاده می شود.

در روند درمان، هدف استفاده از دستگاه رادیولوژی، تشخیص بیماری است. کاربرد رادیولوژی تشخیصی به منظور کشف بیماری ها، شکستگی ها و استفاده های کنترلی در برخی درمان ها است. گاهي به جاي استفاده از پرتو ايکس از پرتو رنتگن نام برده مي شود که در واقع کاشف پرتو هاي اشعه ايکس بوده است. رادیولوژی در واقع یکی از روش های تشخیص درمان است که به ۲ رشته بزرگ پزشکی هسته ای بر اساس مواد رادیو اکتیو و دیگری رادیولوژی بر اساس اشعه ایکس تقسیم بندی می شود.

پرتودرمانی به پرتوهای ایکس و آلفا و بتا و گاما و پروتون می پردازد. این پرتوها با بمباران کردن سلولهاي تومورال، باعث از بین رفتن یا کوچک شدن بافت سرطانی می شوند و اگرچه علاوه بر سلول‌های سرطانی به سلول‌های سالم نیز آسیب می‌رسانند ولی اکثر سلول‌های سالم بر اساس قوائد راديوبيولوژي بهبودی خود را دوباره بدست می‌آورند. بنابراین هدف از پرتو درمانی، از بین بردن حداکثر سلول‌های سرطانی با حداقل آسیب به بافت های سالم است که عمدتاً در معالجه و یا تقلیل امراض سرطانی به کار می رود.

4 November 2020 by مدیر سایت 0 Comments

موسیقی درمانی

موسیقی درمانی روشی است در جهت برخی اهداف درمانی با کمک موسیقی که می‌تواند مواردی از جمله تقویت و ساماندهی سلامت روحی و جسمی افراد را به دنبال داشته باشد. به عبارت دیگر از موسیقی درمانی برای بازیافت، نگهداری و تقویت سلامت جسمی و روحی و عاطفی استفاده می‌شود. این نوع روند درمانی توسط یک متخصص آموزش دیده انجام می شود و اغلب در بیمارستان ها، مراکز توانبخشی، مدارس، مراکز درمانی و آسایشگاه ها مورد استفاده قرار می گیرد .این درمان به عنوان یک حرفه در قرن بیستم پس از جنگ جهانی اول و جنگ جهانی دوم پدید آمده است. بعد از جنگ هم نوازندگان آماتور و هم حرفه ای در بیمارستان های جانبازان حضور داشتند تا به جانبازانی که دچار آسیب های جسمی و روحی شده بودند کمک کنند. تأثیر موسیقی بر پاسخ های جسمی و عاطفی بیماران باعث شد که پزشکان و پرستاران خواستار استخدام نوازندگان شوند و بدین ترتیب آموزش این نوع درمان آغاز شد. موسیقی، قرن‌ها به عنوان یک ابزار درمانی مورد استفاده قرار گرفته و نشان داده شده است که بر روی بسیاری از مناطق مغز از جمله مناطقی که در احساسات، شناخت، احساس و حرکت درگیر هستند، تأثیر می گذارد.

روش‌ها و اهداف موسیقی درمانی

به طور کلی فعالیت های موسیقی درمانی بر پایه چند محور کلی استوار است که عبارتند از خواندن، نواختن، ساختن آهنگ، انجام حرکات موزیکال و بحث و گفتگو پیرامون موسیقی و سایر فعالیتهای مرتبط با آن. توجه اصلی در موسیقی درمانی هدف‌های درمانی و توانبخشی است . نوع برنامه و فعالیت های موسیقی درمانی به نوع ناراحتی و مشکل بیمار و همچنین هدف درمان بستگی دارد . معمولا جلسات موسیقی درمانی از گروه های کوچک و هماهنگ تشکیل می‌شود . وقتی مراجع و درمانگر در ارتباط متقابل و فعال قرار می گیرند آرامشی او را فرا می گیرد و به تدریج تمایل پیدا می کند تا در حلقه‌های گروهی نیز شرکت کند. در واقع شرکت در این جلسات برای تقویت و ایجاد مهارت‌های بعضاَ غیر موزیکال است وبیشتر به هدف های درمانی توجه می‌شود.
دو رویکرد و روش کلی در موسیقی درمانی مورد توجه و استفاده قرار می‌گیرد؛ روش فعال و روش غیرفعال.
در روش فعال کلیه کارها و اعمالی که در آن به ایجاد موسیقی و یا تولید ضرباهنگ مشخص منتج می‌شود، مدّنظر است. نواختن، خواندن و انجام حرکات موزون موسیقی. در این روش چنانچه فرد به فراگیری یک ساز تشویق شود آثار درمانی و تسریع روند بهبود به وضوح مشخص است. هر چند برای افرادی که از استرس‌های روحی رنج می‌برند، روند فراگیری یک ساز از سمت استاد باید کنترل شده و پله‌ای باشد تا چالشِ آموختن، خود به استرس دیگری دامن نزند. در این روش واکنش‌های مختلف عاطفی، ذهنی‌، حسی و حرکتی تحریک و برانگیخته می‌شود و قابل مشاهده و اندازه‌گیری است. به عنوان نمونه تست استاندارد بِک (BDI) یکی از روش‌هایی است که چنانچه در مقاطع مختلف روی بیماری که مورد موسیقی درمانی قرار گرفته است اعمال شود، نتایج قابل اندازه تولید می‌کند. (برای نمونه به تحقیق خانم زهرا رحیمی و همکاران در دانشگاه شهید صدوقی یزد و یا دکتر انریک گوترز از انستیتو ملی روانپزشکی مکزیک بنگرید.)
در روش غیرفعال، شنیدن موسیقی و بهره بردن از اثرات آرامش‌بخش و متعادل کننده آن مدّنظر قرار می‌گیرد. در این روش بیشترین تاثیر و عملکرد در جهت بر انگیختن واکنش های عاطفی و ذهنی است. محور های اصلی برنامه موسیقی درمانی به روش غیرفعال، شنیدن موسیقی آرامش‌بخش و دریافت حس تعادل و توازن موجود در آن است. البته انتخاب موسیقی و تحلیل و تفسیر فرآیندهای نفهته درآن که بعضاَ جلسه بسیار آرامش‌بخش و خاطره‌انگیزی را رقم می‌زند فقط زیر نظر متخصص موسیقی قابل انجام است و انجام تک نفره و شنیدن بی‌هدف موسیقی به این روند کمک چندانی نخواهد کرد.

کاربردهای موسیقی درمانی

با توجه به این که پردازش موسیقی در مغز در مناطقی متفاوت از مناطق درگیر در ادراک سایر اصوات از جمله گفتار صورت می‌پذیرد امروزه از موسیقی درمانی در توانبخشی ذهنی و جسمی و نیز کمک به رشد دقت شنیداری و بهبود توجه و تمرکز و در نهایت رشد مهارتهای گفتاری استفاده می‌شود. این امر در مورد کودکان مبتلا به اوتیسم و نیز مبتلایان به اختلال یادگیری بیشتر صدق می‌کند. همچنین در تحقیقی که توسط آقای سیاوش وهابی عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی بقیه‌ا… اعظم انجام گرفت تأثیر روش‌های موسیقی درمانی و تن‌آرامی بر اضطراب بیماران بستری در بخش مراقبت‌های ویژه قلبی مورد بررسی و اثبات قرار گرفته است. هنگامی که فرد پس از سکته مغزی در برقراری ارتباط دچار مشکل می‌شود، آواز خواندن کلمات یا عبارات کوتاهی که بر روی یک ملودی ساده تنظیم شده، اغلب می‌تواند باعث افزایش توانایی بیمار در گفتار شود. فردی که دچار اختلال در مهارت‌های حرکتی شده است، می‌تواند با نواختن ملودی های ساده روی پیانو یا ضربه زدن به ریتم روی پوست سازهای کوبه‌ای، مهارت‌های حرکتی خوب را بهبود بخشد. همچنین گوش دادن به یک محرک ریتمیک می‌تواند به فرد در شروع هماهنگی و زمان حرکات کمک کند.

نتیجه

موسیقی درمانی به طور کلی نتایج مثبتی به همراه دارد، در حالی که موسیقی ممکن است به کاهش برخی از علائم بیماری‌ها کمک کند، سایر روش‌های درمانی مانند دارو، فیزیوتراپی یا روان درمانی می تواند در درمان قطعی این اختلالات موفق تر عمل کنند. هر چند باید به خاطر داشت، در حالی که امکان استفاده از هر نوع موسیقی در موسیقی درمانی وجود دارد، برای همه افراد نمی‌توان از یک موسیقی مشابه استفاده کرد. نوع موسیقی غالباً به ترجیحات فرد و شرایطی که توسط آن فرد تجربه می‌شود بستگی دارد و برخی از اشکال موسیقی ممکن است در واقع باعث تحریک بیش از اندازه و ناخواسته افراد شوند. بنابراین، برای دستیابی به موفقیت در این روش، یک موسیقی درمان گر حرفه‌ای باید در وهله اول متخصص موسیقی  باشد تا بتواند معنا و مفهوم موسیقی انتخابی را به درستی درک کرده و از این راه به درمان بیماران و مدد جویانش کمک کند.

­­­­­­­دکتر محمدهادی عیان‌بُد

عضو هیئت علمی دانشگاه هنر اصفهان

4 November 2020 by مدیر سایت 0 Comments

سرطان پایان راه نیست، تولدی دوباره است

دکتر سیمین همتی بورد تخصصی رادیوتراپی و انکولوژی (ش.ن36428)

بیماری سرطان از جمله بیماری هایی محسوب می گردد که عوامل روحی و روانی تاثیر ی شگرف در ایجاد، شدت و استمرار آن دارند. در زیر چند عامل مهم پیرامون سبب شناسی و درمان روان شناختی این بیماری ارائه می گردد.

تحقیقات نشان داده اند قدرت بالای سیستم ایمنی از مهم ترین فاکتورهای مبارزه با سرطان می باشد. علم روان شناسی نیز نشان داده حضور عواطف مثبتی چون عشق، محبت، بخشش و داشتن روحیه ای بالا ، تفکرات مثبت و انجام رفتارهای خود مراقبتی می‌توانند سیستم ایمنی را تقویت کرده و به کنترل بهتر این بیماری کمک کنند. در مقابل، عواطف منفی می توانند سیستم ایمنی را تضعیف کنند. برطرف کردن عواطفی چون خشم، کینه، اضطراب، ترس و احساس گناه… می‌توانند روند درمان را بهبود بخشند.

به خاطر داشته باشیم بدن انسان دارای سیستمی بسیار هوشمند است. این نظام کارآمد در جسم ما، به گونه ای برنامه‌ریزی شده تا بتواند در جهت سلامت به پیش رود، اگر بدن در برایند عواملی سرطان را به وجود آورده است، همین بدن با ایجاد و حفظ هماهنگی مجدد، می تواند سرطان را شناسایی و مدیریت کند.

به بیماران همواره توصیه می گردد سبک زندگی خود را درجهت سالم زیستی و سالم اندیشی هدایت کنند.

پرورش حس قدردانی، صلح و آشتی با زندگی، داشتن روحیه ای مبارز، داشتن معنا و مفهوم در زندگی می تواند روند درمان را بسیار بهبود ببخشد و درکیفیت و کمیت زندگی بیمار تاثیر بسزائی داشته باشند.

فکر، احساس و رفتار، سه عامل مجزا در شخصیت انسان هستند که به صورت جدی بر یکدیگر تاثیرگذارند. به بیماران توصیه می شود با کنترل مسیر فکری خود، شرایط تولید احساسات و رفتارهای مخرب را فراهم نکنند، همچنین درشرایطی که بیمار دچار احساسات منفی می شود، بهتر است این احساسات خود را پذیرفته و در صدد تغییر آنها به سوی عواطف مثبت حرکت کنند.

یافتن وکنترل رفتارهای مخرب خود ویرانگر، می تواند سبک زندگی افراد را در جهت بهزیستی موثر هدایت نماید.

نکته قابل توجه آن است که کیفیت و کمیت روابط اصلی بیمار، اعم از رابطه با خانواده و یا دوستان می‌توانند روند حفظ روحیه مثبت در بیماران را تقویت کنند.

آگاهی در موارد زیر می توانند کیفیت زندگی بیماران را افزایش دهند:

  • برای ابتلا به سرطان به دنبال مقصر نگردید.
  • افکار مخرب خود را شناسایی و در جهت مثبت اندیشی حرکت کنید.
  • عواملی که باعث ایجاد احساسات منفی و مخرب درون شما می گردند را شناسایی و کنترل کنید.
  • رفتارهای حمایت از خود و عشق به خویشتن را تمرین کنید. 
  • به خاطر داشته باشید قدرت روحیه بالا، گاه از قدرت دارو قوی تر خواهد بود.
  • دقایقی را برای آرامش، عبادت، سکوت و مراقبه اختصاص دهید.
  • اجازه ندهید عواطف منفی چون اضطراب، استرس، خشم و کینه پایدار بمانند. 
  • احساسات مثبتی همچون عشق، امید، بخشش و شادمانی را پرورش دهید.
  • با نظم و اراده هرچه تمام‌تر روند درمان خود را پیگیری کنید.
  • در طول درمان روابط مثبت اجتماعی خود را پرورش دهید.
  • اجازه ندهید ناتوانی های جسمی بر شادی درونی و روابط شما با اطرافیانتان تاثیر بگذارد.
  • به یاد داشته باشید سرطان پایان راه نیست و تولدی دوباره است.